Στη μέση της Ερμού, νιώθω την καρδιά μου να σφίγγεται.
Κι ενώ όλοι γελάνε, και βγάζουν φωτογραφίες, εγώ έχω μπροστά μου την εικόνα της ζωής που προσπαθούσα να ζήσω: Εμείς μέσα σε μια φούσκα. Μεγάλη! Να μη χωράει τίποτα άλλο, πέρα από εμάς τους δύο και την αγάπη.
(Κάποιοι επιτήδειοι απλώναν τα βρωμόχερά τους και τις διέλυαν, κάποιοι άλλοι πηδούσαν, και με το κεφάλι τους σημαδεύαν αυτές που φτάναν πιο ψηλά.
Πόσο βία βγάζει ο κόσμος μπροστά στο απλό και το χαρούμενο..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου