Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

24(-3)

(Απόψε δεν είμαι μόνη. Έχω για παρέα μια αδιάκριτη απουσία, να περιφέρεται σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό του μυαλού μου, της καρδιάς μου, και να γεμίζει κάθε γωνία στο σπίτι.Μου λείπεις..)

Είμαι αρκετά κουρασμένη τελευταία. Επιτυχώς κατάφερα να αποκτήσω κι εγώ μια γενναία δόση ρουτίνας και να τη θυσιάζω στην επιβίωση. Αλλά δεν παραπονιέμαι. Έχω κάτι. Κι έχω και κάτι παραπάνω...
(Από την τελευταία φορά που αποπειράθηκα να παίξω με τις λέξεις και την απόγνωση, έχει αλλάξει το χρονοδιάγραμμα και το οργανόγραμμα. Το "project" παραμένει ακέραιο: ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ.)
Συμβαίνουν πολλά τον τελευταίο καιρό στο μικρόκοσμό μου. Ανάγκες, αγωνίες κι επιθυμίες, άτακτα κι έκτακτα εισβάλλουν στο μυαλό μου, κι η καρδιά μου με τη σειρά της ακολουθεί το ρυθμό τους. Κάθε λεπτό που περνάει, μοιάζει να χρειάζεται ολόκληρο τον χρόνο μου για να το αναλύσω.. Είμαι κουρασμένη.. Κι αδυνατώ να βουτήξω μέσα. Παίζω εκ του ασφαλούς στα ρηχά με τα κουβαδάκια μου, κι έχω γυρισμένη την πλάτη μου στο κύμα που περιοδικά με δροσίζει. Δε φοβάμαι να κολυμπήσω στα βαθιά (μου).. Είμαι όμως κουρασμένη..

(Καθυστέρησα τόσα χρόνια να μάθω να μοιράζομαι τις σκέψεις μου.. Ίσως τώρα με βοηθήσει να προσπερνάω την έμμισθη μιζέρια μου. Λέω να πέσω για ύπνο και να ονειρευτώ..)