Το ψέμα στις φλέβες μου.

Είμαι ψεύτρα.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Λέω ψέμματα σε όλους χωρίς λόγο.
Απλά έτσι.
Για να είναι κορόιδα. Και να γελάω.
Περνάω πολύ καλά με αυτόν τον τρόπο.
Χρησιμοποιώ τους ανθρώπους. Όλους.
Κι εκμεταλλεύομαι τα πάντα. Για να περνάω εγώ καλά.
Και να είμαι η πιο έξυπνη.
Η καλύτερη.
Στη ζωή μου, έχω λύσει όλα μου τα προβλήματα με τα ψέμματα.
Κι έχω σταθεί τόσο τυχερή!
Λέω ψέμματα για το παραμικρό. Και για το πιο μεγάλο.
Δεν έχω ούτε μισή στιγμή αλήθειας στη ζωή μου.
Και το διασκεδάζω.
Δε με πνίγει καθόλου αυτή μου η συνήθεια. Κυλάει στις φλέβες μου, μαζί με άπειρα ηρεμιστικά κι εξαρτήσεις.
Αυτή είναι η φύση μου. Αποκρουστική και θανάσιμη.

(Πόσο υπέροχη μοιάζει να είναι σε λίγα ζευγάρια μάτια, μια τέτοια ομολογία.
Μόνο που δε βλέπω ούτε έναν λόγο για όλα αυτά. Δεν τα λέω εγω. Να κερδίσω, τί; Λεφτά; Σπίτι; Δόξα; Όνομα; Τί να πάρω, αφού δε χρειάζομαι τίποτα από όλα αυτά.
Το μόνο ψέμα που είπα, ήταν στον εαυτό μου, πως όλο αυτό που έζησα ήταν αγάπη. Και πως η αγάπη θα μείνει ζωντανή.
Μόνο αγάπη δεν ήταν.
Χαζή τελείως είμαι. Όχι ψεύτρα!
Ψάξε αλλού.)