Σε μια ήσυχη γειτονιά, κάπου στον Πειραιά, οι σειρήνες από τα περιπολικά και το ασθενοφόρο, κράτησαν παραπάνω από το συνηθισμένο.
Δεν ξέρω πόσοι-άλλα σίγουρα δεν ήταν ένας-στριμώξαν και μαχαίρωσαν νεαρό -Έλληνα, ναι -που περπατούσε με την φίλη του.
Προφανώς και αγαπούσαν τα αρχαία ελληνικά γράμματα, αφού στις μπλούζες τους δεν είχαν παρά μόνο αρχαία αποφθέγματα.
Δεν έχουμε γιορτή.
Δεν κάνει εγκαίνια κάποιο μαγαζί.
Μαζευτήκαμε να καλωσορίσουμε το νέο καθεστώς φόβου που παρέλυσε τη γειτονιά.
Πενηντάρης γείτονας, κοιτάζει τα φώτα και ντρέπεται:
-..μάλλον πρέπει να σηκωθώ από τον καναπέ. Αρκετά κάθησα. Δεν έχουμε περιθώρια.
(Θα ενημερωθείτε από τα κανάλια και τα sites, στο αστυνομικό δελτίο, θα πούμε όλοι μαζί "Πού καταντήσαμε!!", θα κλάψουμε το παλικάρι, θα πάμε στη δουλειά μας, και θα επαναλάβουμε τα πάντα με ακρίβεια. Και το βράδυ, θα κλειδώσουμε και με συναγερμό, μη μας κλέψει ο αλλοδαπός εργάτης από την δίπλα οικοδομή. Το πρωί θα στείλουμε τα παιδιά στο σχολείο, και στις εκλογές θα ψηφίσουμε δραστικά και αποφασιστικά να φύγουν οι ξένοι από την Ελλάδα για να έχουν δουλειές τα ελληνόπουλα που φοράνε μπλούζες με αρχαία ελληνικά. Αξιοθαύμαστα έργα και ημέρες γεμάτα ντροπή..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου