Φαινόμενο: Φωτεινή Διαδρομή

(Για όλα τα παρακάτω - που με πάνε παραπάνω - γεμίζω ένα γήπεδο "ευχαριστώ" και σου τα προσφέρω!)

Δε ξέρω τί είδους καύσιμο και πόσους τόνους χρειάζεται ένας πύραυλος στο Κανάβεραλ για μια επικίνδυνη εκτόξευση και μια αμφίβολη πτήση, ξέρω πως εγώ, με τρείς μόνο λέξεις, βγήκα από την εξώσφαιρα, μπήκα σε τροχιά, είδα, και προσγειώθηκα επιτυχώς, με την γαλήνη και την εμπειρία αποτυπωμένα στο χαμόγελο του κοσμοναύτη, την στιγμή που αγκαλιάζει τη μητέρα του. Και δεν υπερβάλλω. Απλώς εξηγώ.

Δεν έχω κάνει ποτέ γιόγκα, ούτε διαλογισμό, ούτε εισιτήριο για το ΖΕΝ έχω κόψει για να ξέρω τα δρομολόγια και να πηγαίνω όταν ζορίζομαι.
Στις μαύρες μου, με συναντάς στο ψυγείο ή στο περίπτερο, να καπνίζω περισσότερο απ'όσο αντέχουν τα πνευμόνια μου, και να κλαίω τόσο, που αγγίζει τα όρια της αυτολύπησης. Καμία αντίσταση, καμία λογική.
Ούτε τώρα όμως είχα καμία αντίσταση. Άφησα τη διαδικασία να με πάρει - και να με σηκώσει, κυριολεκτικά.
Λογική.
Γνωστή σαν λέξη, μακρινή η συγγένεια με το μυαλό μου.
Σώφρων δεν ήμουν ποτέ - ούτε και πρόκειται. Πώς να γίνει αυτό σε κάποιον που δεν έχει φρένα??

Όλοι είναι Όλα.
(εγώ το είπα, και κατοχύρωσα αμέσως το copyright στο κεφάλι μου.)
Ο Χριστός και ο Ιούδας, είναι το ίδιο πρόσωπο ταυτόχρονα!
Η Ανατολή και η Δύση δε συναντιούνται. Είναι ένα.
Δεν ήρθε καμία επιφοίτηση. Απλά, άνοιξα τα μάτια μου. Και είδα πόσο μακριά είχα φτάσει. Και κοίταξα πάλι κάτω, και γέμισα με την ομορφιά και τα χρώματα. Και η πτώση έγινε πτήση, για να νιώσω ελεύθερη και να αφεθώ ξανά στους φυσικούς νόμους της αγάπης.

Πρόσφατα ένιωσα πως το πέταγμα της μέλισσας, είναι πέρα από τους νόμους της φυσικής. Καμία αεροδυναμική. Κι όμως πετάει!!