Αισθάνομαι το φώς
Την ύπαρξή του στις σκιές που τρέχουν πάνω-κάτω στους βρώμικους τοίχους
Τη μουσική τη νιώθω, όσο βουίζουν τα αυτιά μου
Που τα μπουκώνω με σιωπή - δε μου μιλάω.
Ζωγραφίζω με λέξεις τα φανταστικά μου τοπία
Και μουτζουρώνω τα μούτρα μου στις φωτογραφίες τους.
Η γεύση και
Η ουσία και
Η άρνησή μου
Δεν υπολογίζονται. Δεν τις μετράω πια.