Είχα αρκετό καιρό να περάσω απέναντι. Στην όχθη του μυαλού μου που μπερδεύει τα απλά, κι απλουστεύει τα πάντα. Έχω πει τόσες λέξεις τις τελευταίες 48 ώρες...Μιλάω ασταμάτητα! Κοιμάμαι και μιλάω, και λέω κι ακούω και ζαλίζω το μυαλό μου. Έχω αναδυθεί από την αλήθεια μου τόσες φορές, που αισθάνομαι την αναγέννηση να με πλησιάζει απειλητικά γρήγορα. Και είναι τόσο ξεκούραστο να μη σταματάω.
Ένιωθα καιρό την ανάγκη να γυρίσω, οι δικαιολογίες μου όμως είχαν άφθονη πειθώ και με καθήλωναν. Ίσως ο χρόνος ξέρει καλύτερα από μένα τις ιδανικές συνθήκες και περίμενε μαζί μου.
Εδώ που μπερδεύομαι, είναι το πιο όμορφο σημείο του πουθενά. Μπορώ και υποτάσσω κάθε νόμο και κάθε φύση. Ορίζω την αρχή, και καταργώ το τέλος. Σε όλα.
Ησυχάζω μέσα στους ήχους που δημιουργούν οι σκέψεις μου... που μοιάζουν με μέλισσες.
Σε μόνιμη κίνηση, δεν σταματάνε... Υπηρετούν τη Βασίλισσα Σκέψη(Εσένα), και γεμίζουν τη ψυχή μου μέλι..
(Μου κάνει καλό να είμαι εδώ..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου