Στη γωνία Μενάνδρου και Ζήνωνος, κάθε πρωί σχεδόν, έλεγα καλημέρα στον γύρο που περήφανα ξεκινούσε την καταδίκη του στη φωτιά.
Σιχαμένη μυρωδιά.
Τώρα πια του μοιάζω -σε οριζόντια θέση στο κρεβάτι.
Ψήνομαι και λιγοστεύω
Αργά και βασανιστικά
Και δεν ακούω ούτε καληνύχτα
Ούτε καλημέρα
Κι αυτό σιχαμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου