Και μετά;

Τόσες πραγματικότητες, κι ούτε μια αληθινή.
Απ τη μια στιγμή στην άλλη , να βουλιάζεις σε μια κινούμενη άμμο, με κομμένη την φωνή, και ακόμα κι αυτοι που σε βλέπουν, όχι μόνο να σε αγνοούν, να σε βλέπουν μέσα στα μάτια και να σου πατάνε το κεφάλι και πιο κάτω.
Δε θα πάψω στιγμή να σ αγαπώ. Και για τα λάθη σου, και για τα λάθη μου, κι απ' όλα.
Η αγάπη η πραγματική είναι συγχώρεση. Όλα τ' άλλα δε μου κάνουν. Δε βγαίνουν στο νούμερο μου.
Ας είναι..

(..και είναι, ναι.. Όλα καλά.)

Hawai..

..κάποιες φορές, ο ήλιος καίει περισσότερο μέσα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο, παρά στην παραλία.
Όλα είναι στο μυαλό..

Tο "σ αγαπώ", μπορεί..

1 σχόλιο:

Ο Ανώνυμος είπε...

"Μου αρέσει που κάθε μέρα μου θυμιζεις λόγους που σε ξεχώρισα!"
...........................
Έτσι ακριβώς το είπε. Αυτές ήταν οι λέξεις του.
Από εκείνη την ημέρα, ο Ανώνυμος αναγνώστης της γραφής μου, έχει γίνει υποψία και υπόθεση, μέσα στα άχυρα: η χρυσή βελόνα.
Δε θα γνωριστούμε ποτέ, κι ας μιλάμε κάθε μέρα-δε ξέρω που κρύβεται.

(Κι εμένα μου αρέσει που με ξεχώρισες. Να τα λέμε..)